Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
addım — is. 1. Yeriyərkən ayağın qaldırılıb irəli atılmasından ibarət hərəkət; qədəm. Ağır addım. İri addım. Addım səsi eşitmək. Addımını yavaşıtmaq. Addımını sürətləndirmək. 2. Bir addım arasındakı məsafə qədər uzunluq ölçüsü. Həyətin uzunu 20 addımdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətraf — is. <ər. «tərəf» söz. cəmi> 1. Cəhətlər, tərəflər. 2. Dörd tərəf, yan yörə; hər tərəf. Ətrafına göz gəzdirmək. Ətrafda heç kəsi görmədik. – <Səltənət:> Ətrafı gözdən keçirdikcə insanın könlü açılır. H. C.. Ətraf kölgəli bir səhər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayçı — (Şəki) evin çardağında bir birinə çarpaz bərkidilmiş haça ağaclar. – Öyün qayçısı sımmışdı, havı yaxında təzələmişıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cilik-cilik — olmaq – ciliklənmək, tikə tikə olmaq, parça parça olmaq, qəlpə qəlpə olmaq, sınıq sınıq olmaq. Stəkan yerə düşüb cilik cilik oldu. – Lap yaxında pəncərələrdən birinin qapağı açılıb taqqıldadı, şüşələr asfalta tökülüb cilik cilik oldu. M. Hüs..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çələng — is. Gül və ya bitkilərdən dairə şəklində hörülmüş zinət, bəzək. Bu yaxında bir də ora qayıdaram mən; Bəxtiyarın qəbri üstə qoyarıq çələng. Ə. Cəm.. Gənc qızlar yüyürüşüb oğlanın başına ətirli dağ çiçəklərindən . . hörülmüş çələnglər qoydular. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlmək — f. 1. Bir şeylə deşmək, dəlik açmaq, oymaq. Taxtanı dəlmək. Dəmiri dəlmək. – Ağacdələn öz yuvasını ağac koğuşlarında qayırır. Bunun üçün o, ağacda olan hazır koğuşlardan istifadə edir və ya qurumaqda olan ağacları dələrək, yekə koğuş açır. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hayan — 1. əvəz. Hansı tərəf, hara, hansı səmt. <Sultan bəy:> Mərdimazar oğlu mərdimazar, hayandan gəldi isə bütün işi korladı. Ü. H.. Namusu, qeyrəti hayana atdın; Düz çıxmadın etibara, gəlmədin. Aşıq Şəmşir. 2. is. dan. Kömək, köməkçi, arxa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövsələsiz — sif. Hövsələsi olmayan, səbirsiz, dözümsüz, toxtaqsız; bir şeydən tez darıxan. Hövsələsiz adam tez özündən çıxar. – Ceyran oxuduğu zaman əsəbi və hövsələsiz müəllimləri xoşlamazdı. S. R.. Lətiflə yarışan rəqibləri lap yaxında dayanıb, hövsələsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmin — <fars.> Yaxında olan bir şeyi, ya şəxsi göstərmək üçün işlədilən əvəzlik. Həmin qəzet. Həmin tələbə. – Sən bilirsən, mənim yaşım azdır; Anadan olduğum həmin yazdır. A. S.. Birinci olaraq nəzərlərilə Fərmanın qəlbini dələn həmin qız bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
